Sztolnie pirytu – złoto dla zuchwałych!

Piryt z wyglądu przypomina najcenniejszy kruszec jakim jest złoto. Stąd nazywany był „Złotem Głupców”, gdy w XVI wieku odkryli go Walończycy. Tymczasem znajdował on zastosowanie przy produkcji kwasu siarkowego. Z kolei produkowany z niego kwas używano głównie jako składnik farb do sukna, produkcji atramentu oraz prochu strzelniczego.

Po wojnie trzydziestoletniej zaprzestano działalności. Wznowiono wydobycie po 1773 roku, wraz z powstaniem nowej witrolejni w Szklarskiej Porębie Dolnej. Zaczęto wówczas wydobywać po 400 ton pirytu rocznie. Kopalnię zamknięto na początku XIX wieku.

Dzisiejszy wygląd wyrobiska znacznie różni się od tego pierwotnego, bowiem środkowa część uległa zawaleniu. Dzięki temu jednak dostęp do wnętrza kopalni jest bardzo łatwy. Godny uwagi jest choćby górniczy skalny most, podtrzymujący ściany wyrobiska. W sumie sztolnia ma nieco ponad 100 metrów długości. Po drugiej stronie wejścia znajduje się jeszcze jedna komora, z której prawym chodnikiem można dotrzeć do głębokiej komory wydobywczej zbudowanej na planie koła. Kierując się prosto dojdziecie do dwupoziomowej komory. Wejście na wyższy poziom jest możliwe po specjalnie przygotowanej tam drabinie.

Jak dojść do Sztolni?

Z Zakrętu Śmierci, gdzie na parkingu możecie zostawić samochód należy zejść w dół czarnym oraz żółtym pieszym szlakiem - na tym odcinku przebiegają wspólnie. Po mniej więcej kwadransie dotrzecie do oznakowanego miejsca, w którym należy zejść ze szlaku i skręcić w prawo. Wąska ścieżka poprowadzi do dawnej kopalni.

Odkrywaj zakamarki Szklarskiej Poręby na Szlaku Walońskim.